Je steekt echt iets op van een spirituele reis

Als ik van vakantie op mijn werk kom en ik vertel ze dat ik een spirituele reis heb gemaakt, dan word ik nogal eens bevreemdend aangekeken. Ik denk dat mensen niet zo goed snappen hoe fijn het kan zijn een spirituele reis te maken en alles van thuis even los te laten. Je maakt namelijk niet alleen een reis met je lichaam, maar ook met je geest. En alles wat je geest tijdens zo’n spirituele reis oppakt, neemt ie mee voor de rest van je leven. Ik heb al meerdere bijzondere inzichten opgedaan tijdens zo’n retraite en merk dat ik die in het gewone, dagelijkse leven ook kan toepassen – dat ik mezelf er af en toe echt op moet wijzen, dat ik teruggrijp naar de lessen die ik er heb geleerd en dat ik daarom ook in het dagelijkse leven stil heb kunnen leren te staan bij juist die momenten, aangezien ik ze nu kan toepassen in de praktijk. Een van mijn mooiste reizen was die in Andalusië, een landschap waar ik sowieso dol op ben. Ik kom er al jaren en geniet er echt van de prachtige omgeving. Maar op een spirituele reis was ik er nog nooit geweest en ik dacht dat eens te combineren. Zo kwam ik uit op het reisgenootschap van Serendipity en ik wilde van dit blog gebruik maken die dan ook maar meteen aan te raden, het is namelijk echt de moeite waard. De principes die ik er heb meegekregen, neem ik mee voor de rest van mijn leven, die koester ik in mijn hart, ze hebben me namelijk een heel speciaal gevoel gegeven. Ik kan mijn werk al weer zo lang aan, omdat ik met dit gezelschap op reis ben geweest en ik me echt heb kunnen laten beïnvloeden door de rijkdom aan ervaringen, kennis en gevoel mijn medereizigers hadden, daar kun je nog eens echt iets van opsteken!